26-11-2018 - Zodiac cruising in Wilhelmina Bay en walvisspotting

Maandag, 26 november 2018

Zodiac Cruises in Wilhelmina Bay

Tijdens de lezing waarop verteld werd dat we vandaag naar Wilhelmina Bay zouden gaan en er bij werd verteld dat dit de naam is van een Nederlandse koningin heb ik even YEAH geroepen. Iedereen doodstil en naar mij kijken, ik zit meestal op de voorste rij en toen dus ook, dus de presentatrice zag duidelijk dat die schreeuw van mij kwam. Ze reageerde erg leuk door te vertellen dat we zo te zien een Nederlandse gaste aan boord hadden en dat dit niet zo vaak gebeurde en dat het goed was dat ik trots was op mijn land. Overigens heb ik nog steeds geen idee waarom die baai Wilhelmina Bay heet maar het is wel duidelijk dat het naar onze koningin Wilhelmina is vernoemd.

Vandaag helaas geen landingen meer, alleen met de zodiac boten erop uit. Niet dat zoiets minder is maar dat wandelen in de sneeuw tussen de pinguins en zeehonden geeft toch wel een heel apart gevoel. Als het weer niet verbetert is vandaag de laatste dag dat we van het grote schip afgaan. Dan worden de laatste twee dagen gebruikt voor de oversteek van de Drake Passage. Aankomst in de haven van Ushuaia is gepland op donderdagmorgen 05.00 uur.

Ondanks dat ik gisteravond nog naar 2 prachtige films in de filmzaal heb gekeken over Artica en Antarctica en daardoor pas om 12.00 uur in bed lag, was ik er om 14.45 uur al weer uit, aankleden en naar buiten. Er was beter weer voorspeld en ik hoopte de zonsopgang om 03.09 uur te kunnen zien. Had dat al 3x eerder geprobeerd, maar 2x was het veel te bewolkt en die 3e keer had ik door de wekker heen geslapen omdat het geluid tijdens een lezing was uitgezet en ik was vergeten dat weer aan te zetten. Vandaag helaas weer geen zonsopgang, dat wil zeggen de zon zal wel opgekomen zijn maar ik heb er weer niks van gemerkt. Het wordt ook niet echt donker hier. Gisteravond was ik dus pas om middernacht naar bed en de zonsondergang is officieel 22.50 uur, maar het was nog steeds even licht als overdag. Na de mislukte zonsopgang vanmorgen uiteraard weer terug in bed, wilde om 05.30 uur weer eruit om te kijken hoe de kampeerders van hun kampeereiland zouden worden opgehaald. Gisteravond is een groepje van een man of 20 (20 gasten) aan land afgezet met tenten en uiteraard met expeditieleiders die weten hoe je hier de nacht in een tent kunt overleven. Worden dus vanmorgen om ongeveer 05.00-06.00 uur weer aan boord gehaald. Het schip is overigens gisteren niet in het zicht van de kampeerders gebleven maar is iets verder zogenaamd om de hoek gevaren zodat de kampeerders deze nacht echt hebben kunnen ervaren als zijnde alleen in de natuur. Ik had dat ook wel willen meemaken maar vond het te prijzig (bijna 500 euro) voor een nachtje van 20.00 uur tot 06.00 uur.

Voor vandaag dus alleen met de zodiac boten cruisen, onze groep was pas om 12.00 uur aan de beurt, dus maar weer even uurtje terug in bed, dan ontbijten, dan nog wat rondwandelen, praatje hier, praatje daar en dan is het zo 11.45 uur en tijd om me lekker warm aan te kleden. Inmiddels zijn de donkere wolken bijna allemaal weg en begint er zelf een stuk blauw aan de lucht te komen en een zonnetje. Dat wordt tijdens de boottocht alleen maar beter, dus deze laatste excursie buiten het moederschip is qua weer perfect, totaal geen wind, wel zon en half blauwe hemel….. We weten allemaal dat het binnen 5 minuten kan omslaan in veel wind en zelfs sneeuwval, maar we genieten gewoon van wat we op dat moment hebben. We zien veel mooie lichtblauwe ijsbergen, varen langs en over een half gezonken walvis-expeditieschip en dan roept iemand WHALES! En inderdaad stuk verderop zien we de rug van een behoorlijk formaat walvis boven water uitsteken. Dat is nog te ver weg om goed te kunnen zien en eigenlijk moeten we voor de cruisetocht naar de andere kant maar de zodiacbestuurder geeft ons de keuze om proberen dichterbij te komen of gewoon verder weg te varen en de oorspronkelijk geplande ijsbergentour te blijven volgen. Iedereen in de boot (12 gasten) kiest ervoor om naar de walvis te gaan. Dat heeft geresulteerd in de rest van de tour prachtige momenten van walvisspotten. De zodiacbestuurder had een dichstbijzijnde andere zodiacboot gewaarschuwd dat we van de route gingen afwijken in verband met walvissen en die zodiacboot is met ons meegegaan. Met mijn Iphone kan ik natuurlijk niet zulke mooie foto’s maken als sommigen met hun dure camera’s met veel vergrotingsmogelijkheden, maar ik ben tevreden met wat ik heb. De staart staat er 1x prachtig op en nog een andere keer ook heel goed te zien. Het was een ontzettend groot beest. Zelfs van een behoorlijke afstand was hij heel goed te zien. Hij golft als het ware uit het water, net als de penguins en de dolfijnen doen, eerst de kop om lucht te happen, dan gaat deze onder en komt de rug met de rugvin mooi gebogen boven water en als die verdwenen is komt als toetje, als kers op de taart, die gigantische staartvin omhoog om vervolgens met een klap op het water te belanden en dan onder water. Het mooiste is natuurlijk de staart van achteren te kunnen zien, maar meest zie je deze van de zijkant, maar ook dat geeft een WOW-gevoel !

Jammer genoeg was op een gegeven moment onze tijd op en moesten we terug naar het grote cruiseschip. Op de terugweg nog paar mooie ijssculpturen gezien. Net op tijd terug om nog van het lunchbuffet te kunnen genieten (inloop tot uiterlijk 14.30 uur) en toen ik met een volle maag het restaurant verliet en naar het gedeelte ging waar ze koffie serveren zag ik dat daar de High-Tea al klaar stond, kon bij wijze van spreken zo van de lunch direct naar de High Tea. Ik heb maar niks genomen van al die zoetigheid en het bij een kop koffie gehouden. Zoals bijna elke dag dan een uurtje siësta en daarna nog wat lezingen bijgewoond en uiteraard met velen gesproken over de prachtige dag die we gehad hadden. Iedereen was blij met het mooie weer, maar er waren maar twee zodiacboten met gasten die walvissen hadden gespot en daar was onze boot er een van!