29-11-2018 - van Cruisschip naar Ushuaia naar Santiago de Chile

29-11-2018 Van Ushuaia naar Santiago de Chile.

Bijna niets geslapen uit angst niet op tijd wakker te worden. Grote koffer is al opgehaald, kleine koffer staat klaar. Om 05.00 uur staat er nog een zogenaamd eenvoudig ontbijt voor ons klaar. Ik heb foto’s gemaakt van wat men hier onder een -eenvoudig- ontbijt verstaat. Daarna nog een laatste rondje op het buitendek van het Cruiseschip gelopen. We zijn inmiddels aangekomen in Ushuaia en liggen aan de kade aangemeerd. Prachtig mooi zonnig weer, totaal niet koud en heel veel activiteiten op de kade. Ze zijn containers van een schip aan het lossen en het is fascinerend om te zien hoe eenvoudig die superzware kolossen binnen een minuut van het schip omhoog getild worden en precies op de cm nauwkeurig gepast op een aanhanger van op de kade wachtende vrachtauto geplaatst worden. Leuk detail is dat veel containers het opschrift PATAGONIA hebben, dus daar moet even een foto van gemaakt worden. Om 06.00 uur met de bus richting Ushuaia Airport, bestaande uit nog steeds hetzelfde piepkleine gebouwtje met waarschijnlijk slechts een enkele landings-startbaan.

Na 3,5 uur boekje lezen, wat slapen, wat doezelen, wat niksen, aankomst in Santiago de Chile. Ik had het gevoel dat dit vliegtuig alleen maar mensen van het Cruiseschip aan boord had. Velen van hen gaan gelijk door op excursie in Santiago en slapen dan vanavond en misschien nog meer nachten in door de organisatie geboekte hotels (van die 5-sterren hotels). Er zijn er maar een paar, zoals ikke, die vanaf aankomst in Santiago op eigen houtje verder trekken. Op vliegveld wat geld gewisseld (waaronder ook mijn overgebleven Argentijnse Pesos), busticket retour gekocht en op zoek naar de bushalte. Gelukkig snel gevonden. Ritje naar centrum van de stad duurt ongeveer 20 minuten. Veel getoeter en veel commentaar van onze buschauffeur op de rijstijl van iedereen die hij inhaalt of tegenkomt. Landschap is eerst dor en droog en aan de rand van de stad veel armoedig uitziende woonwijken.

Uitgestapt volgens plan bij de Metro van Universidad de Chile. Mijn twee koffers zaten onderin de bus, maar die moet je dan zelf pakken. Lagen helemaal achterin, niet binnen handbereik vanuit de opening van het bagagegedeelte. Moest ik toch verdorie op mijn knieën dat kruipgat in om bij mijn koffers te komen….. had natuurlijk ook kunnen omlopen en van de andere kant proberen, maar ik was de enige die zijn koffers nog moest hebben en was bang dat de bus zou wegrijden, dus ben maar in het bagagegat gekropen. Uiteraard mijn rugtasje met de meest belangrijke spullen ook mee gezeuld in dat kruipgat, dat maakte het er niet gemakkelijker op. En wilde eerst zelf er weer uitkruipen voordat ik de koffers op straat zette. Maar uiteindelijk mission accomplished, twee koffers en rugtas veilig bij me. Alleen vonden de kniestukken van mijn lichtgele broek deze actie niet echt leuk !

Hotel zou vlakbij moeten zijn maar natuurlijk niet te vinden. Heb ik eindelijk een hotel waarbij ik vanuit de shuttlebus op 50 meter van het hotel af zou moeten zijn, dus niks geen gesjouw trappen op en af in de metro, en dan kan ik het niet vinden. Alles wees erop dat het hotel in een soort van overdekte winkelgalerij zou moeten liggen, maar er waren daar echt alleen maar winkeltjes. Ook goed omhoog gekeken of daar een hotelbord hing ofzo, maar boven de winkeltjes waren alleen woonappartementen, niks geen uithangborden. Paar keer gevraagd, niemand wist hier een hotel, ook de winkeliers niet. Iedereen was even vriendelijk en bereid te helpen, maar ze wisten het gewoon niet. Uiteindelijk heb ik aan een aardige jongeman gevraagd of hij met zijn telefoon naar het hotel wilde bellen om te vragen hoe ik daar kan komen en dan zou ik hem daarvoor betalen. Dat heeft hij gedaan en natuurlijk hoefde hij er geen geld voor te hebben. Blijkt het hotel ergens boven de winkeltjes te liggen, gewoon tussen de andere appartementen in zit ik dus in een slaapkamer van een van een rijtje aangepaste woningen. Ik wist dat de badkamer gedeeld was en op de kamer wel een wasbak, maar dit had ik niet echt verwacht. Het lijkt meer op een Airbnb verhuur, dit verwacht je niet als je een hotel boekt via Booking.com. Hoteleigenaar is overigens super vriendelijk en ik besluit het gewoon een nachtje aan te zien. Ben te moe om nu te beslissen dat ik beter een ander hotel kan zoeken. De deur blijkt niet op slot te kunnen, de hoteleigenaar heeft tijdje naar sleutels gezocht, en toen hij eindelijk een passende sleutel gevonden had bleek dat het slot als het ware lam was ofzo, kon in ieder geval niet op slot….. Heb ook nog een deur naar het balkon en dat balkon loopt door naar de kamer naast mij. Die balkondeur kan ook niet op slot. Ik heb gevraagd wie er naast me woonde, dat bleek de hoteleigenaar zelf te zijn. WifFi, je zult begrijpen dat was er op papier wel maar vanaf aankomst om ongeveer 16.00 uur tot nu 23.00 uur nog niet eenmaal verbinding kunnen krijgen.

Vanavond staat mijn koffer voor de gewone deur, ik ga ervan uit dat als er iemand binnenkomt, ik dat dan wel zal horen als de koffer omvalt. Morgen misschien toch maar uitkijken naar een ander hotel. Even afwachten hoe de nacht verloopt, hoe het bed is, hoe druk de badkamer morgenvroeg bezet is, hoe het ontbijt is.

Zit hier wel prima wat locatie betreft, hartstikke in het centrum. ‘s Middags even met de laptop naar een BurgerKing, daar kun je met een kop koffie drinken gemakkelijk van het internet gebruik maken. Even alle reislogs van de Cruise ingeladen. Foto’s gaat wat moeizamer, daar begin ik pas aan als ik –-normaal-- internet heb, dus waarschijnlijk pas thuis. Op weg naar hotel kwam ik langs een soort van folklore festival. Ontzettend veel kraampjes waar vrouwen hun zelfgemaakte artikelen verkopen. Veel gebreide poppen en mutsen en sjaals, veel kralenspullen enz. Er is ook een muziekoptreden van een Chileens weet-ik-veel muziekassemble dat ontzettend opzwepende dansmuziek maakt. De muzikanten zijn allemaal (echt of verkleed???) oudere wat haveloos geklede mensen die zowel muziek maken als dansen. Bijzonder leuk om naar te kijken, de mannelijke dansers (oudere mannetjes)in versleten broeken, kapotte strohoeden en gezellig mollige vrouwtjes met wijde zwierige bont gekleurde rokken en dan oude schoenen met sokken eronder. De mannetjes flirten met iedereen en de vrouwtjes vinden dat niet ok en laten dat met veel kabaal horen en zien. Ik heb me hier wel een tijdje vermaakt met kijken en proberen foto’s te maken.

Dan terug naar mijn Hotel om de laptop weg te brengen, kom ik daar, is de voordeur op slot en als ik aanbel komt er niemand. Na 10 minuten komt er een vrouwtje uit een andere deur en na wat moeilijk Spaans gebrabbel heen en weer roept ze naar boven iets en komt de hoteleigenaar naar beneden. Met excuses, hij had me de sleutel van de voordeur willen geven, maar toen was ik al vertrokken. Gelukkig, want als ik iedere keer moet aanbellen en hopen dat iemand de bel hoort…..

Laptop achtergelaten en nog even naar buiten met de bedoeling ergens wat te eten. Er is in een van de grote hoofdstraten een protestmars gaande. Geen idee waarover. Het lijkt Buenos Aires wel maar dan 10x erger. Ik hoor veel geschreeuw en met name “Argentina” wordt vaak gescandeerd. Dit ziet toch wel wat gevaarlijker uit dan in B.A. Daar stond de politie ook wel paraat maar ik heb ze nooit zien ingrijpen en ook werd er niet zo agressief geschreeuwd. In B.A. was gewone politie in uniform, hier loopt een veel enger uitziende versie van politie rond. Om mijn hotel terug te vinden moet ik over die hoofdstraat waar de aktievoerders lopen. Ik ga even een soort bakkerijtje binnen voor wat te kopen en als ik weer buiten kom lijkt het wel oorlog. Iedereen loopt door elkaar heen en ik zie op de hoofdstraat jonge mensen met afschuwelijk kwade uitdrukking schelden en tieren richting politie. Er zijn veel politiewagens, veel gesloten donkere tanks, veel politiemannen, met beenbeschermers, schermen voor bovenlichaam en kappen over hun hoofd, er is politie te paard die met soort honkbalknuppel in hun hand rijden. Voordat ik tijd heb om na te denken wat ik het beste kan doen zie ik bij een van de gesloten tanks aan de zijkant een grote ronde knop draaien, mijn kant op. Ik denk nog een halve seconde dat er een camera inzit….. dan komt de straal water eruit, ik denk zo’n 5 meter van mij verwijderd dus ik ren met de mensen mee van de straal weg. Gelukkig rijdt de tank met de waterstraal de andere kant op en samen met paarden/politie drijven ze de kwade menigte een heel eind van mij vandaan. Ik wil nu uiteraard zo snel mogelijk terug naar mijn hotel en vraag aan andere mensen of ik met een veilige omweg bij het metrostation Universitat de Chile kan komen. Een jong stel zegt dat ze daar ook naartoe gaan, uiteraard ook niet over de hoofdstraat maar via-via en ik kan met hen meelopen. Het meisje spreekt wel wat Engels maar het gaat moeizaam. Ze weet niet waarvoor dit protest is, er is hier elke dag wel wat volgens haar. Soms vreedzaam, soms niet, zoals vandaag. Ze geeft me de goede raad om nooit te proberen er gewoon langs te lopen, je weet nooit wanneer het escaleert en dan zit je er middenin. Op mijn vraag of het speciaal in deze buurt is antwoord ze gelukkig ontkennend, Het kan overal gebeuren. Via wat gezigzag komen we aan de andere kant van de inmiddels met hekken afgezette hoofdstraat en kan ik naar mijn hotel. Het mag dan een beetje stom hotel zijn, ben toch blij dat ik er ben. Vanaf mijn balkon heb ik vaag uitzicht op deze hoofdstraat, vaag omdat er een reclamedoek voorhangt, je kunt er wel beetje doorheen kijken maar niet duidelijk. Ik zie dat ze de straat verder met hekken afzetten en er is dus geen verkeer meer in deze hoofdstraat. Wel veel lawaai van sirenes, geschreeuw en denkelijk door megafoon geschreeuwd protest en/og politiecommando’s. Maar ik zit veilig binnen en om na winkelsluiting in de winkelgalerij te kunnen komen moet je ook eerst door een gesloten ijzeren hek waar een portier de wacht houdt. Gelukkig herkende hij me en liet me binnen. Mijn -hotel- is op de 7e etage maar gelukkig zijn er drie liften….. Ik heb nu een sleutel van de voordeur, en op mijn kamer gaat de rolkoffer voor de deur en dan lekker naar bed. Badkamer was overigens wel ok (en badkamerdeur kon wel op slot), had na aankomst al lekker gedouched, nu naar bed en bed is ook niks mis mee, is schoon en voelt goed.

Welterusten en tot morgen !