01-12-2018 - Santiago de Chile, tweede volle dag

Zaterdag, 1 december 2018

Tweede volle dag in Santiago de Chileens

Ik zit echt midden centrum, dat is wel duidelijk. Vanaf aankomst donderdagmiddag tot nu altijd wel iets te doen op straat met veel kabaal, hoofdstraat is vaker afgesloten dan open voor verkeer. Bij navraag bij hoteleigenaar blijkt dat dit dan weer veel verkeersproblemen oplevert in de kleinere omliggende straten. Gisteravond ben ik met het woord van Dios naar bed gegaan en vanmorgen werd ik al om 06.00 uur gewekt door opzwepende vrolijke muziek en veel geluidsboxen geklets, niet verstaanbaar maar het woord Teleton was hier duidelijk belangrijk. Even op balkon gekeken, en ja hoor, niks verkeer op straat, alles leeg en bij zijstraten afgezet, geen kip te zien, paar voetgangers, verder niks. Verwachten ze een protestmars zo vroeg???

Bij ontbijt nagevraagd, Teleton is een jaarlijks terugkerend liefdadigheidsevenement ten bate van gehandicapte kinderen. Gelukkig, dat is beter dan protestmarsen! In het centrum is een soort marathon om geld in te zamelen en de finish is hier vlakbij. Vanwege de hitte startten ze vroeg en inderdaad zie ik buiten alleen een strakblauwe lucht en de Chileense vlag die als dood zonder ook maar een millimeter te bewegen aan de gigantische vlaggenmast hangt. Het gaat weer warm worden! Als ik rond half tien buiten kom zie ik een gigantische hoeveelheid mensen over de afgezette hoofdstraat rennen, allemaal gekleed in een blauw T-shirt met opdruk van Teleton. Echt duizenden renners, heel indrukwekkend om te zien. Ik sta wat met open mond te gapen naar die renners, er komt geen einde aan dus ik loop richting waar ze vandaan komen. Bij La Moneda, dat ligt 5 minuten lopen verderop in deze hoofdstraat blijkt aan de andere kant van de hoofdstraat (er zit een soort van wandelparkje tussen linker en rechter helft van de straat) de finish te zijn en volgens toeschouwers worden de eerste renners over ongeveer 5 minuten verwacht. Dus dat wacht ik ook even af. Je kan daar onder de weg doorlopen om aan de andere kant te komen. Op de heenweg lopen nog steeds renners de ene kant op, maar niet meer zo massaal veel als vlak bij mijn hotel, aan de andere kant van de straat is de straat nog helemaal leeg en wachten we op de eerste finishers. De keuze van de finishplek bij La Moneda snap ik wel, dit is het regeringspaleis van Santiago en dit had ik gisteren al bezocht, is mooi koloniaal gebouw en vanwege de historie (President Allende is hier tijdens de militaire coup van Pinochet in 1973 gestorven) een belangrijk toeristische bezienswaardigheid. Voor de Chilenen zelf is het een symbool van de democratie. Ik had gisteren al veel hekwerk hier gezien maar dacht toen dat dit normale beveiliging betrof, blijkt dus voor de Teleton finish te zijn. De omroeper die ons op de hoogte houdt van het verloop van de renners en ook van wat er aan geld binnenkomt voor dit goede doel, die is super enthousiast en volgens mij heeft deze morgen geen stem meer over. De eerste renner die finisht is duidelijk een sportman, hij rent nog heel soepel en wordt dan ook met veel gejuich binnengehaald. Dan wordt telkens opnieuw het finishlint gespannen voor de eerste vrouw, de eerste gehandicapte zonder rolstoel (blinde man met begeleider), de eerst gehandicapte in zelf aangedreven rolstoel, de eerste gehandicapte in een rolstoel die door een renner geduwd wordt, de eerste jongere en de eerste senior (er worden leeftijden genoemd, maar dat weet ik niet meer) en elke keer juicht de menigte alsof ze de wereldcup voetballen hebben gewonnen. Ben blij te zien dat deze kant van Chili ook bestaat, niet alleen protestacties.

Ik loop door naar het Plaza de Armes waar ik begin van de middag de meeting met geocachers heb. Ik bezoek daar het Nationaal Historisch Museum, is gratis en uitermate interessant, als ik nog tijd over heb ga ik hier nog eens terug. Heel veel thematische zalen waar de Chileense geschiedenis wordt getoond. Ik zie niemand foto’s maken, dus voorzichtigheidshalve doe ik dan ook maar niet.

Als ik weer buiten kom voor de meeting is het Plaza de Armes overvol (en heet) en ik ga toch maar even in de zon staan wachten tot iemand me herkent aan mijn geocache keycord wat ik om mijn nek heb hangen met mijn GPS eraan bungelend. Gelukkig komt er al snel een Chileen op me af, hij spreekt goed Engels en hij stelt voor in de schaduw te gaan wachten op de anderen, hij kent alle geocachers hier en iedereen kent hem, dus dat zal wel goed komen. Uiteindelijk zijn er 3 Chilenen en een koppel buitenlanders gekomen, iedereen sprak Engels en het was reuze gezellig. In Chili is geocachen maar een fractie van wat we in Europa hebben en doen, maar de Chilenen hier op de meeting zijn er niet minder enthousiast door. Ze vinden het leuk om mijn woodies te krijgen. Meeting zou zijn van 12.30-13.00 uur maar we gaan pas na 13.30 uur uit elkaar. Ik loop een stuk op met een van de Chilenen, ik wil naar de fietsverhuur om te checken of die nog bestaat en of ze op zondag ook open zijn en hij gaat ongeveer ook tot daar om een van zijn geocaches te controleren. Die geocache van hem was inderdaad verdwenen, dus hij heeft een nieuw kokertje geplaatst en ik heb deze natuurlijk gelijk als gevonden gelogd. Hij had vertelt dat deze geocache bij een brug over de rivier ligt en ik verwachtte een brede rivier. Blijkt een armzalig kleine stroom bruin modderwater te zijn….. De fietsverhuur was nog daar en ja, ze zijn op zondag ook open. Dus morgen (zondag) staat fietsen op het programma.

Even ergens omelet met koffie gelunched en dan naar Plaza de Armes terug om de Kathedraal te bezichtigen. De oorspronkelijke kerk is door brand verwoest en de huidige is daarna gebouwd. Veel bezoekers hier, ik rust hier wat uit en uiteraard bekijk ik de kathedraal ook, maar de pracht en praal doet me niet veel.

Er is in de rest van de stad niks te merken van de Teleton en als ik weer in de hoofdstraat terug ben ter hoogte van La Moneda en mijn hotel zijn bijna alle blauwe T-shirt renners verdwenen en is de hoofdstraat ook weer open voor verkeer. Even een siësta in mijn hotel en daarna even ergens wat gegeten en dan maar weer terug naar de veiligheid van mijn hotel en vroeg gaan slapen. Zonder het woord van God (thanks God!!) en zonder sirenes of protestkreten.