Vrij 16-11-2018 - Buenos Aires vervolg

16 november 2018 - Buenos Aires, Argentinië

Vandaag tweede volle dag in B.A. Weer lekker geslapen, erg lang, want was al rond 18.00 uur voor een kleine siesta naar bed gegaan, maar ben een uurtje erna gewoon door de wekker heen geslapen….. Dus nu echt goed uitgerust en op tijd wakker en naar de ontbijtzaal. Laptop mee, hoopte weer op WiFi in de vroege ochtenduren en inderdaad, dat lukte. Heb maar niet de foto’s geprobeerd, maar wel mijn verslag van de dag ervoor.

Vandaag wil ik dan toch naar die wijk waar ik gisteravond niet aan toe was gekomen en verder wil ik paar beroemde gebouwen bekijken, ik wil een Postkantoor vinden om postzegels te kopen, een beroemde begraafplaats bezoeken en verder gewoon beetje flierefluiten en kijken hoe ver ik kom. Eigenlijk was het de bedoeling om gisteren of vandaag een fiets te huren, maar sinds ik hier ben heb ik in totaal misschien drie fietsers gezien, dus fietsverhuur is er al helemaal niet. Ze schijnen wel een fietsverhuursysteem te hebben waarvoor je een abonnement moet hebben, dat is voor toeristen niet mogelijk. Overigens heb ik die fietsen ook nergens gezien, Argentijnen fietsen niet maar rijden motorfietsen/brommertjes, of ze nemen het openbaar vervoer. Metro heeft overal toegangspoortjes en ingang daarvoor kost omgerekend 0,30 Euro, dan ben je binnen en mag je zo lang en zo vaak met metro mee als je wilt, zolang je maar niet door de uitgangspoortjes gaat. Bus ook 0,30 euro voor instappen, eenmaal uitgestapt moet je opnieuw betalen. Dat betalen/inchecken gaat met een plastic oplaadbaar metrokaartje (aankoop leeg kaartje 0,35 euro), dat kun je op elk metrostation met saldo laden. Metro is goed opgezet, op de meeste lijnen rijden er om de 5 minuten treinen, werkt prima, enige bezwaar is dat ze diep liggen en veel lange trappen hebben en alleen grotere stations hebben roltrappen omhoog (nooit omlaag). Heb tot nu toe nog nergens wandelwagens of rolstoelen gezien. Alleen wandelwagens in de parken, verder nergens.Overigens wel veel gehandicapten, maar dan zonder rolstoel. Vaak als zwerver die via een act op te voeren beetje aan geld probeert te komen.

Postkantoor vanmorgen al adressen van opgezocht en eentje bleek vlakbij een metrostation te zitten, dus daar eerst naar toe, Moet je nummertje trekken en wachten. Vooral erg oude mensen waren daar, vraag me af of die daar soms een soort van ouderdomsgeld ophalen? Toen ik aan de beurt was en om postzegels vroeg bleek dat niet te kunnen. Naar Europa daar moeten zo ontzettend veel postzegels op, dat past niet meer op de ansichtkaart. Ik moest eerst kaarten kopen, die schrijven en dan aanbieden, dan zetten ze er een stempel op. OK. Eerst kaarten kopen. Toen pas bedacht ik dat ik eigenlijk nergens souvenierswinkeltjes had gezien en ook nergens ansichtkaarten. En dat klopte ook wel, toen ik er gericht naar ging zoeken vond ik niks…. Dus geen ansichtkaarten vanuit B.A. Had met name Lieske, mijn lieve buurvrouw van 91 eentje willen sturen, die krijgt van elke reis die ik maak eentje en vindt dat ontzettend leuk, maar helaas.

Heb het roze paleis gezien, de officiele werkplek van de president van Argentinie, ligt aan een mooi plein vlakbij waar ik mijn hotel heb. De kleur roze was door een van de presidenten bedacht om een mooie middenweg te hebben tussen de rode federalisten en de witte unitaristen. Dit is ook het paleis waar Evita Peron het volk heeft toegesproken. Had er meer van verwacht, viel me beetje tegen, grauw rose laag gebouw, uiteraard wel met hekwerk eromheen en veel bewaking.

Er was vlakbij het roze paleis ook een betoging gaande, ontzettend veel politiewagens erbij, zelfs eentje die leek op een tank, met een soort van sneeuwschuiver (mensenschuiver ? ) voorop. Erg veel mensen, jong en oud maar ook ontzettend veel politiemensen. Ik ben maar op veilige afstand gebleven. Niet helemaal duidelijk waarom, denk iets over openbaar onderwijs. Later op de dag nog vlakbij mijn hotel een kleine betoging, dat was wel duidelijk dat het ging om acceptatie van transgenders.

Weer ergens een lekker broodje gegeten en dan op weg naar de kleurrijke wijk van de Tango. Bleek dat ik mijn plastic metro betaalkaartje kwijt was. Zat normaliter in mijn broekzak achter. Verloren of gepikt. Maar ik had maar 2,50 euro ingeladen en al met metro gereden, dus veel verlies was dat niet. Nieuw kaartje gekocht met nieuw saldo en weer op weg. Wel even goed om nu extra op te letten dat ik mijn telefoon niet in mijn broekzak stop (zoals gewoonlijk) maar in mijn rugzak. Overigens heeft hier niemand een rugzak op zijn rug. Ze hebben namelijk ALLEMAAL hun rugzak op de voorkant hangen, er zijn zelfs op veel plekken posters waarbij dat aanbevolen wordt. En echt, je ziet bijna nergens iemand zijn handtas aan de zijkant of zijn rugzak op de rug hebben. Allemaal voor hun buik. Dat doe ik dus ook steeds.

Voordat ik San Telmo, die oudste wijk van B.A. inga zoek ik een mogelijkheid om geld te wisselen of te pinnen. Ik had op het vliegveld maar voor 25,- euro gepind en hoewel het hier erg goedkoop is begint de bodem van mijn beurs in zicht te komen. Bovendien ben ik morgen en overmorgen ook nog in B.A., dus er moeten pesos getankt worden. Gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ik heb in totaal 5 verschillende banken bezocht en gevraagd of ik dollars of euro’s kon wisselen of kon pinnen met bankcard of met creditcard. 4 Mogelijkheden om aan geld te komen, maar nee, nee, nee en nee, kon allemaal niet, alleen als ik bij die bank zelf een rekening had. Dit heeft me erg veel tijd gekost. Maar zonder geld kan ik natuurlijk ook niet dus maar steeds andere bank gezocht. Ellende was namelijk dat elke bank zei dat ik het bij Bank X moest proberen, die wisselende wel en dat was maar zoveel blokken lopen van hun bank verwijderd. Maar die bank wisselde dan ook niet en stuurde me weer door naar een andere bank. Na 5 banken bezoct te hebben maar besloten om terug te keren naar mijn hotel en daar te vragen of ze wilden/konden wisselen. Ze hadden immers voor kamerbetaling ook dollars aangenomen. Ze wilden wel wisselen maar konden het niet, want ze hadden geen cash in huis. Ze hebben wel voor me gebeld om raad bij iemand anders en verwezen me naar een bank met binnenin een pinautomaat die zeker bankcard zou accepteren. Weer terug met de metro richting die speciale bank en inderdaad deze pinautomaat heeft me geholpen. Voelde me een stuk geruster nu en heb het gelijk gevierd met een ijsje en daarna een kop koffie met een gebakje. San Telmo wijk vandaag weer niet gelukt, morgenochtend moet ik verhuizen, morgenmiddag misschien ?

Foto’s

1 Reactie

  1. Jo:
    18 november 2018
    Ik had niet verwacht dat het zoveel moeite zou kosten om geld te wisselen en te pinnen , een geluk dat ze jou naar een bank verwezen , waar het wel gelukt is .
    Wat die oude mensen in het postkantoor betreft zou ook wel eens , met het niet hebben van een pc , te maken kunnen hebben