Do 15-11-2018 - Buenos Aires vervolg

15 november 2018 - Buenos Aires, Argentinië

Goed geslapen, bed was schoon en goed. Ontbijt was continentaal, dus zoals de Argentijnen zelf ontbijten en bestond uit toast met boter, jam, koffie en jus d'orange.  Dat wist ik vooruit dus was geen teleurstelling. Koffie was extreem sterk, dus maar nieuwe kop gepakt en half aangelengd met kokend water, prima. 's morgens bleek WiFi iets beter, dus reislog schrijven en inladen. Foto's had WiFi geen zin meer in....

Met metro naar Retiro voor mijn ontmoeting met andere geocachers. Ik had op internet een oproep gedaan om tussen 12.30 en 13.00 uur bij een bekende toren in een parkje samen te komen en er hadden zich 2 mensen aangemeld. Eentje duidelijk een Argentijn en die andere reageerde in Engels, ik vermoedde dat dit ook een toerist zou zijn. Rondom de toren stonden bankjes en natuurlijk stond "mijn afspraakbankje" op het heetst van de dag volop in de zon. Stukje verderop stond er eentje in de schaduw waar al een man zat, en ik besloot daar te wachten tot er mensen bij de zonbank zouden stilstaan. Bleek die ene man op het schaduwbankje de geocachende toerist te zijn. Van New Zealand, maar helaas met een accent dat echt onverstaanbaar was. Ik moest steeds vragen of hij het in duidelijker Engels wilde herhalen en dat deed hij dan en na drie woorden ging hij weer over in dialect. Hij was overigens niet spraakzaam en gaf alleen antwoorden op door mij gestelde zinnen en/of vragen. Dus ik hoopte echt dat die andere geocacher ook zou komen want met deze New Zealander kon ik geen half uur vullen. Gelukkig kwam die Argentijnse geocacher ook snel, bleek een jongeman te zijn die hier in de buurt werkt en zijn middagpauze zo had ingesteld dat hij hierheen kon komen. Sprak alleen Spaans, deed wel zijn best om langzaam en duidelijk te spreken. Zat ik daar met rechts iemand die alleen Spaans sprak en links iemand die alleen onverstaanbaar Engels sprak. In begin probeerde ik iedere keer alles te vertalen, maar omdat de New Zealander niet erg enthousiast reageerde ben ik daarmee gestopt. De Argentijn gaf me nog wat tips over door hem verborgen geocaches hier in de buurt en na de meeting ben ik een daarvan gaan zoeken (en gevonden). Ik had woodies meegenomen (kleine ronde houten geocache verzamelobjecten) met mijn naam erop en mijn reis The Netherlands-Argentina-Antartica-Chile-The Netherlands. Bedoeld om tijdens deze bijeenkomsten uit te delen als soort van dank je wel dat je gekomen bent.  Met name de Argentijn vond dit erg leuk en bedankte me uitvoerig, ter plekke en ook nog achteraf in een berichtje op de geocache internetsite.  

Toen de Argentijn vertrokken was om weer te gaan werken heb ik de New Zealander verlaten, het was 12.55 uur, maar ik hield het echt niet langer vol. Ben een broodje gaan eten vlakbij station en daarna in het park gaan zoeken naar de geocache van die andere man. Hele park zat vol met mensen die waarschijnlijk lunchpauze hadden. Zaten allemaal op doekjes op gras (99% zat in de schaduw) met een lunchtrommeltje en thermosflessen, uiteraard ook veel toeristen.

Dan door naar een boekwinkel. Niet zomaar een boekwinkel maar een hele beroemde. El Alteneo Grand Splendid. Gevestigd in wat vroeger het theater was. Prachtig om te zien, overal boeken waar vroeger mensen zaten. Het toneelgedeelte was ingericht als soort lunchroom maar de rest was voor de boeken. De kleine balkonnetjes aan de zijkant waren kleine leesruimtes waar mensen inderdaad heerlijk relaxed op rood pluche zaten te lezen. Het is uitgeroepen tot 2e werelds mooiste boekwinkel (Maastricht Dominicanerkerk staat op 1e plaats). Van de top 5 heb ik er nu 4 gezien. Ben het er persoonlijk niet mee eens. Vind dit (en ook Dominicanerkerk in Maastricht) een prachtig gebouw, maar het is geen boekwinkel maar een mooi gebouw wat later gevuld is met boeken. Tijdens mijn reizen heb ik mooiere echte boekwinkels gezien, kleine en grotere, die zijn gebouwd om te dienen als boekwinkel en geen met boeken gevulde leegstaande monumentale panden.

Heb hier en daar nog wat rondgezworven, door kleine straatjes vol met straatverkopers die hun handel op kleedjes op de grond uitgestald hebben. Daarna op weg om het hotel te zoeken waar ik de laatste nacht mag slapen voordat ik naar het Zuiden vlieg. Wow, wat een verschil met het 2 sterren hotel waar ik nu slaap. Deze heeft 5 sterren en dat is er aan de buitenkant al aan af te zien. Erg hoog gebouw, het schijnt dat je vanaf het dak een prachtig uitzicht hebt over de stad en dat daar een zwembad is voor de gasten.  Dit is met de metro zonder overstap te doen vanaf waar ik nu slaap, dus eenmaal omlaag en eenmaal omhoog met de koffers en bij omhoog kan ik kiezen uit omhoog met roltrap en iets verder lopen of omhoog met lange gewone trap en daarna bijna voor de deur van hotel.

In een van de metro's was waarschijnlijk een betoging gaande. Ontzettend veel mensen die aangevoerd door mensen met megafoons over de perrons liepen. Ik was uit de metro gestapt en kwam middenin die massa terecht. Ben maar middenin die massa meegelopen tot ik een splitsing zag waar ik een andere kant op ben gegaan dan de menigte. Geen idee waar het over ging, heb dat achteraf nog nagevraagd maar snapte de uitleg niet. 

Om 18.00 uur terug naar hotel met de bedoeling een kleine siësta te houden en daarna naar een wijk te gaan die bekend staat als plek waar veel tango wordt gedanst, ook op straat. Kreeg een andere kamer met een normale douche achter glasdeuren, dus lekker gedouched, internet gecheckt, helaas geen WiFi werkzaam, dan maar wekker gezet en even in bed. Werd  22.30 uur wakker, geen wekker gehoord. Vond dit te laat om nog weg te gaan, dus heb me maar omgedraaid en ben verder gaan slapen. Dit verslag is de volgende morgen bij ontbijt getikt.

Foto’s

1 Reactie

  1. Jo:
    18 november 2018
    Muurschilderingen zijn prachtig , Ik begrijp je reactie wat die boekhandel betreft , maar vind het toch heel bijzonder , heeft niet de intimiteit die sommige boekhandels , al lijkt het me prachtig om in een loge een Shakespeare lezen ipv te kijken